به سایت ما خوش آمدید . امیدوارم لحظات خوشی را درسایت ما سپری نمایید .
خوش آمدید
این توضیحات و عنوان از ویرایش قالب ، قابل تغییر است.
انتخاب حوزه فعالیت کسب وکار اینترنتی چند مثال میزنیم تا موضوع روشن تر شود:
مثلا برای طراحی سایت و یا طراحی پورتال که در حوزه فروش مواد غذایی فعالیت دارد ببینید .
اگر شما تولید کننده محصول و یا مواد غذایی هستید .
داشتن مجوز هیچ ارتباطی به سایت و یا اپلیکیشن شما ندارد شما باید در اینجا از وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی مجوز برای تولید محصول خود بگیرید .
یعنی سایت شما در گرو داشتن مجوز نیست بلکه کسب و کار شما در گرو داشتن این مجوز هست.
و یا شما قراره به شکل دیگری مثل یک سوپر مارکت آنلاین فعالیت کنید .
پس در اینجا محصولی برای تولید ندارید بلکه محصولی رو دارید که به واسطه بازاریابی بین مشتران خود به فروش می رسانید.
پس هر کدوم از محصولات شما دارای مجوز لازم از مراکز ذیصلاح می باشد.
خوب این موضوع و تفکیک این موضوع تا حدودی روشن شد.
و این بحث رو شما به موارد دیگر نیز تعمیم دهید.
مثال دیگر شما قرار هست کسب و کار اینترنتی در حوزه حمل و نقل درون شهری و یا سیستم جامع حمل و نقل بین شهری راه اندازی کنید:
خوب در اینجا اگر شما دارید مشتری به واسطه وب سایت و یا اپلیکیشن خود جذب میکنید.
و مسولیت حمل مسافر توسط یک آژانس و یا تاکسی تلفنی اجرا می شود.
شما نیاز به مجوز اتحادیه های صنفی نیستید .
ولی اگر این مسافر های قرار هست توسط رانندگانی که توسط شما استخدام شده اند جابجا شوند.
شما باید حتما از اتحادیه های صنفی مربوطه مجوز کسب نمایید.
دقیقا این مشکلی بود که سیستم های جامع حمل و نقل بین شهری اسنپ و تپسی با آن مواجه شدند .
چون این استارت آپ ها مجوز کسب و کار اینترنتی داشتند .
نه تاکسی تلفنی و یا اگر تصمیم به راه اندازی سیستم های جامع حمل و نقل و باربری بین شهری را دارید .
موضوع کمی متفاوت تر خواهد شد.
چون در این کسب و کار اینترنتی شما نقش یک واسط را خواهید داشت.
چون طبق قوانین سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای استارت آپ ها و یا بازار گاه های اینترنتی فقط مجاز به بازاریابی برای صاحبین بار و راننده ها خواهند بود.
و همچنین طبق قوانین حمل هر باری باید با مجوز و صدور بارنامه صورت پذیرد.
آن هم توسط باربری هر استان و هر شهر که باید در شهر مبدا بار این بارنامه صادر شود .
و یا اگر شما صاحب امتیاز باربری هستید می توانید مالک این اپلیکیشن سیستم جامع حمل و نقل بین شهری شوید .
ولی فقط بار هایی را میتوانید بارنامه صادر نمایید که در شهر مبدا و مجاز به صدور بارنامه آن هستند.
و مثال درگر شما تصور کنید که قصد برنامه نویسی و طراحی سایت در حوزه بانک اطلاعات جامع شهری رو برای شهر خود دارید .
در اینجا که شما نه تولید کننده هستید و نه فروشنده.
و فقط اپلیکیشن برای اطلاعات شهری دارید نیاز به مجوزی برای فعالیت خود ندراید .
و اگر درگاه پرداخت میخواهید داشته باشید باید از مرکز توسعه تجارت الکترونیکی مجوز نماداعتماد الکترونیکی و یا eNAMAD که معمولا بیش از یک ماه طول خواهد کشید اخذ نماید .
که کلیه فرایند های ثبت نام رو میتونید از سایت مرکز توسعه و تجارت الکترونیکی مطالعه نماید.
چون بانک ها بدون این مجوز به شما درگاه پرداخت نخواهند داد و یا راهکار دیگر از در ابتدای کار شما برای درگاه پرداخت خود نمی توانید این مجوز را دریافت نماید.
اگر فعالیت شما مشخص و یا مجوز فعالیت اصلی خود را دارید.
می توانید از درگاه های پرداخت واسط مثل زرین پال استفاده نمایید تا در آینده فرایند اخذ مجوز نماداعتماد الکترونیکی و یا eNAMAD خود را انجام دهید.
2. سپس در این بخش دریافت نماد اعتماد الکترونیکی یا اینماد به صورت حقیقی ، حقوقی و … را مشخص کنید.
اگر که شخص حقیقی را انتخاب کنید فرمی برای شما نمایان میشود که در آن باید اطلاعات شخصی خود از جمله نام و نام خانوادگی ، کد ملی ، شناسه کاربری و رمز عبور را وارد کنید و سپس روی گزینه تایید کلیک کنید.
در ادامه کد فعالسازی حساب کاربری شما به ایمیلی که در فرم وارد کردید به شما ارسال خواهد شد که باید آن را تایید کنید تا حساب کاربری شما فعال شود.
بعد از فعال شدن حساب کاربری وارد مرحله تایید اطلاعات هویتی میشوید، شما باید روی زیر منوی تکمیل اطلاعات هویتی کلیک کنید و اطلاعات آن را کامل کنید این اطلاعات شامل مشخصات هویتی ، محل سکونت ، اطلاعات تماس میباشد که باید آنها را به شکل دقیق پر کنید در صورتی که همه فیلد ها را درست پر کردید باید روی گزینه ذخیره کلیک کنید بعد از کلیک به شما پیامی با عنوان “ثبت اطلاعات با موفقیت انجام شد” را مشاهده میکنید.’
پس از تکمیل اطلاعات هویتی به صفحه دیگر هدایت خواهید شد که در آنجا باید تصاویر اسکن از مدارک درخواست شده را بفرستید. این عکس ها حتما باید با فرمت jpg یا png باشند و حجم آنها نیز کمتر از 1 مگابایت باشد. از مدارکی که در این بخش از ما میخواهد فقط تصویر کارت ملی و صفحه اول شناسنامه اجباری میباشند و بقیه موارد اختیاری هستند.
بعد از اینکه آپلود عکس ها هم به درستی انجام شد شما مجدد پیام ” ثبت اطلاعات با موفقیت انجام شد” را دریافت خواهید کرد و وارد مرحله احراز هویت خواهید شد.
در این مرحله برای تایید اطلاعات شماره تماس ثابت و همراه باید طبق دستورات عمل کنید تا موفق به تایید احراز هویت شوید. برای شماره همراه خود بعد از اینکه پیامک فوق را ارسال کردید حداکثر به مدت ده دقیقه منتظر بمانید و بعد روی گزینه خروج از سامانه کلیک کنید و مجددا با وارد کردن نام کاربری و رمز عبور خود وارد سامانه اینماد شوید.
برای تایید خط تلفن ثابت هم باید به همین شکل عمل کنید تا این پیام را دریافت کنید.
3. حال باید به سراغ اضافه کردن کسب و کار خود کنید. برای اینکار باید در سربرگ بالا روی گزینه افزودن کسب و کار کلیک کنید و مشخصات را با دقت پر کنید.
نکته ای که در این بخش حائز اهمیت این است که نوع فعالیت خود را غیر صنفی انتخاب کنید و بعد اگر از سوی کارشناس تایید نشد میتوانید آن را به صنفی تغیر دهید میتوانید آن را به صنفی تغیر دهید و از این بابت نگرانی وجود ندارد.
در این مرحله شما در قسمت آدرس دامنه کسب و کار آدرس مکانی را بنویسید که به صاحب کسب و کار دسترسی داشته باشد. برای درج شماره تلفن نیز پیش شماره شهری را بدون فاصله پر کنید در آخر پس از تکمیل همه موارد خواسته شده پیام ” ثبت دامنه با موفقیت انجام شد ” را به شما نشان خواهد داد.
4. تاییدیه فنی : این قسمت برای تایید صحت مالکیت سایت و فروشگاه میباشد که باید توسط خود شما انجام شود.
5. احراز صحت اطلاعات کسب و کار : در این مرحله به درخواست کننده اینماد یک بسته پستی ارسال میشود که شامل تعهدنامه است که باید در دفترخانه امضا شود و کدی که باید آن را در بخش تایید صلاحیت آدرس محل کسب و کار وارد کنید ارسال می گردد. که شما باید این کد را در قسمت مدیریت کسب و کار وارد کنید.
6. تکمیل کردن فرم نظرسنجی : نکته این مرحله این است که نباید در بخش نظرسنجی مربوط به سازمان توسعه تجارت الکترونیک شرکت کنید و اطلاعاتی در خصوص زمینه فعالیت خود ارائه دهید.
7.بررسی چک لیست الزامات نماد الکترونیکی : قبل از اینکه پرونده خود را برای کارشناسان نماد الکترونیکی ارسال کنید حتما موارد این بخش را بررسی کنید تا اطمینان داشته باشید که آنها را رعایت کردید.
8. بررسی مدارک : برای اینکه کارشناس اینماد بتواند نماد الکرونیکی را صادر کند به مدارک فیزیکی نیاز دارد این مدارک شامل کپی تمام مجوزات ، بسته پستی که اینماد به شما ارسال کرده بود که شامل تعهد نامه بود که شما امضا کردید و مدارک مربوط به سازمان توسعه تجارت الکترونیکی.
9. دریافت نماد اعتماد الکترونیکی : بعد از آخرین بررسی ها نماد اعتماد الکترونیکی شما صادر میشود که شما میتوانید با قرار دادن کد لوگوی آن درون وبسایت آن را در فوتر سایت خود مشاهده کنید.
برای دریافت کد هم کار سختی پیش رو نخواهید برای این کار باید به پنل کاربری خود بروید و در بخش مدیریت کسب و کار، روی دامنه مورد نظر کلیک کنید ، با کلیک روی این گزینه کد مربوط به اینمادتان نمایش داده میشود که میتوانید آن را کپی کنید.
خوب دوستان عزیز توجه اشته باشید که برای اخذ هر مجوزی شما باید ابتدا سایت و اپلیکیشن فعال داشته باشدی یعنی شما نمی توانید دست در جیب بروید و بر روی ایده و یا تصورات خود مجوز اخذ نماید پس باید اول سایت و اپلیکیشن خود را راه اندزای نماید و بر روی دامنه ثبت شده و وب سایت فعال درخواست مجوز نماید و اگر برای اخذ مجوز های خاص دیگری مثلاً برای اپلیکیشن تاکسی آنلاین شما نیاز مند این اطلاعات هستید می توانید به اتحادیه مربوطه در شهر خود مراجعه نماید و مدارک و شرایط رو جویا شوید و بعد وب سایت و اپلیکیشن خود را طراحی و برنامه نویسی نماید و بعد از آماده شدن برنامه برای اخذ مجوز به مرکز مورد نظر مراجعه نماید.
ساماندهی محتوای فضای مجازی که زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده
مرکز توسعه تجارت الکترونیکی مجوز نماداعتماد الکترونیکی و یا eNAMAD
1) ارائه نشانی دفتر کار یا اقامتگاه قانونی متقاضی
2) گواهی صلاحیت شخصی از نیروی انتظامی
3) گواهی اداره امور مالیاتی ذیربط مبنی بر پرداخت یا ترتیب پرداخت بدهی مالیات قطعی شده
4) گواهی گذراندن دوره های آموزشی احکام تجارت و کسب وکار
5) تأییدیه ویژگیهای تخصصی کسب و کار مجازی توسط مرکز توسعه تجارت الکترونیکی
6) تصویر کارت ملی برای اشخاص حقیقی و شناسه ملی برای اشخاص حقوقی و یا گذرنامه و پروانه کار برای اتباع خارجی
7) تصویر کارت پایان خدمت نظام وظیفه یا معافیت دائم یا پزشکی برای آقایان کمتر از پنجاه سال سن یا گواهی اشتغال به تحصیل
8) پروانه تخصصی و فنی یا دیپلم فنی یا مدارک تحصیلی دانشگاهی مرتبط، یا معرفی یک نفر واجد شرایط مذکور برای صنوف
9) مصوبه هیأت مدیره برای صدور پروانه کسب به نام مدیر عامل یا یکی از صاحبان امضاء مطابق اساسنامه و آخرین آگهی روزنامه رسمی ثبت شرکت برای اشخاص حقوقی.
کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه که متعلق به دادستانی کل کشور جمهوری اسلامی می باشد.
اعضای این کارگروه عبارتند از:
1) دادستان کل کشور -رئیس کارگروه
2) فرمانده نیروی انتظامی
3) وزیر یا نماینده ی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات
4) وزیر یا نماینده ی وزیر دادگستری
5) وزیر یا نماینده ی وزیر اطلاعات
6) وزیر یا نماینده ی وزیر علوم تحقیقات و فناوری
7) رئیس سازمان صدا و سیما
8) وزیر یا نماینده ی وزیر آموزش و پرورش
9) یک نفر خبره در فناوری اطلاعات و ارتباطات به انتخاب کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی
10) یک نفر از نمایندگان عضو کمیسیون قضائی و حقوقی به انتخاب این کمیسیون به تائید مجلس شورای اسلامی
11) وزیر یا نماینده ی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی
12) رئیس سازمان تبلیغات اسلامی
در کل اگر به صورت کاملاً قانونی موضوع رو نگاه کنیم برای راه اندازی استارتاپ مجوز لازم است ولی پیشنهاد نهایی ما این هست که تا زمانی که ساخت سایت و اپلیکیشن نهایی نشده و تا زمانی که کسب و کار اینترنتی شما راه اندازی نشده سمت مجوز های غیر ضروری و دست و پا گیر نروید.
نویسندگان مختلف، تعاریف متفاوتی از کسب و کار دارند. در واژه نامه‌ی آکسفورد کسب و کار به معنی خرید و فروش و تجارت آمده است. در واژه نامه‌ی لانگ من کسب و کار به فعالیت پول در آوردن و تجارتی که از آن پول حاصل شود، گفته میشود.
به زبان ساده، کسب و کار عبارت است از حالتی از مشغولیت و به طور عام، شامل فعالیتهایی است که تولید و خرید کالاها و خدمات با هدف فروش آنها را به منظور کسب سود، در بر می‌گیرد.
بنابراین با توجه به تعاریف یاد شده می توان دریافت که کسب و کار با خرید و فروش کالاها، تولید کالاها یا عرضه ی خدمات، به منظور به دست آوردن سود، سر و کار دارد.
با توجه به تعاریف کسب و کار، ویژگیهای کسب و کار، عبارتند از:
باور عمومی این است که تنها هدف کسب و کار، به دست آوردن سود اقتصادی است، در حالی که این امر، واقعیت ندارد. آرویک معتقد است همان طور که انسان تنها با هدف خوردن زندگی نمی‌کند، تنها هدف کسب و کار هم، کسب سود نیست. بنابراین، کسب و کارها هم دارای اهداف اقتصادی اند و هم اهداف اجتماعی‌اند.
به هر نوع فعالیت اقتصادی در محل سکونت شخصی که با استفاده از امکانات و وسایل منزل راه اندازی شود کسب و کار خانگی میگویند.
امروزه کسب و کارهای خانگی از بخشهای حیاتی و ضروری فعالیتهای اقتصادی کشورهای پیشرفته محسوب میشوند. کسب و کار خانگی از نظر ایجاد شغل ، نوآوری در عرضه محصول یا خدمات ، موجب تنوع و دگرگونی زیادی در اجتماع و اقتصاد هر کشور میشوند. همچنین برای جوانان ، کسب و کارهای خانگی نقطه شروع مناسبی برای راه اندازی کسب و کار شخصی است، زیرا راه اندازی آن در مقایسه با دیگر انواع کسب و کار ساده و آسان است. به عنوان نمونه شما میتوانید با یک دستگاه رایانه و یک خط تلفن ، یک کسب و کار اینترنتی راه بیندازید و کارها و خدمات مختلفی را به مردم عرضه و ازاین راه برای خود درآمد کسب کنید.
کسب و کارهای خانگی در ایران سابقه دیرینه دارند. بسیاری از صنایع دستی که امروزه هم وجود دارند، در منازل و محل سکونت افراد تولید میشده اند. بطور کلی کسب و کار خانگی پدیده جدیدی نیست ،بلکه در نتیجه تغییرات و تحولاتی که در فعالیتهای اقتصادی - اجتماعی امروز به وجود آمده به آن توجه بیشتری شده است و این نوع کسب و کارها روز به روز گسترش و توسعه می یابند.
این نوع کسب و کار جدید بوده و با پیدایش کامپیوتر ، اینترنت، و توسعه جامعه خدماتی به عنوان یکی از سریع ترین کسب و کارها از نظر تعداد، سود و حجم در عرصه تجارت جهانی مطرح هستند.
کسب و کار اینترنتی به فروش محصولات یا خدمات در اینترنت گفته می شود. این نوع کسب و کار به سرعت در اقتصاد امروز رشد و پیشرفت کرده است. خرید و فروش اینترنتی به کوچکترین کسب و کارها نیز این امکان و فرصت را می دهد که به مخاطبان خود در سطح جهانی با حداقل هزینه دسترسی پیدا کنند. امروزه بیش از 900 میلیون نفر در سطح دنیا از اینترنت استفاده می کنند. 69 درصد از این جمعیت، در طول 90 روز، دست کم یک خرید از اینترنت داشته اند.
یک سایت اینترنتی، تنها برای فروش محصول یا خدمات به کار نمی رود، بلکه می تواند نقشها و کارکردهای مختلفی داشته باشد. اگر محصول خاص و منحصر به فردی دارید که در دیگر نقاط دنیا وجود ندارد، می توانید با معرفی آن محصول در سایت خود، دیگران را از وجود آن مطلع کنید و از این طریق به اهداف خود دست یابید.
زیبایی اینترنت در این است که مخاطبان آن در سرتاسر دنیا پراکنده اند و این امر می تواند به معنای وجود مشتریان بالقوه برای شما باشد. این نوع بازار، هیچ موقع بسته نمی شود. مشتریان شما می توانند به صورت 24 ساعته به اطلاعات کسب و کارتان دسترسی پیدا کنند. شما نیز می توانید هر چند بار و با هر فاصله ای که بخواهید ، اطلاعات مورد نظرتان را درباره ی فعالیتها و فروشگاهتان در صفحات اینترنت جای دهید. مهمتر از این، شما می توانید کاتالوگی از محصولات و خدماتتان را همراه تصویر و حتی فیلم در صفحات اینترنت قرار دهید. در این صورت، مشتریان بالقوه ی شما می توانند آنها را مشاهده کنند و حتی در هر ساعت از شبانه روز، سفارش خرید دهند.
بسیاری از افراد، کسب و کار اینترنتی (E-Business) را با تجارت الکترونیکی (E-Commerce) اشتباه می گیرند در حالیکه این دو مبحث با یکدیگر متفاوتند. به عبارتی E-Business به مجموعه فعالیتهای مربوط به کسب و کار از جمله مباحث بازاریابی، مالی، خرید و فروش، ارتباط با مشتریان، خدمات پس از فروش، همکاری با سرمایه گذاران و... که از طریق شبکه اینترنت انجام می‌گیرد اطلاق میشود در حالیکه E-Commerce تنها شامل مسائل مربوط به خرید و فروش از اینترنت می باشد و خود، زیرمجموعه ای از E-Business است.
امروزه، کسب و کارهای اینترنتی بسیار متنوعند. اما به طور کلی آنها را می‌توان آنها به 10 گروه عمده تقسیم بندی کرد:
اکنون توسعه‌ی روستایی بیش از گذشته با پدیده‌ی کارآفرینی سرو کار دارد. مؤسسات و شخصیت‌های رواج دهنده‌ی توسعه‌ی روستایی، کارآفرینی را به منزله‌ی یک مداخله‌ی راه‌بردی می‌دانند که می تواند فرایند توسعه‌ی روستایی را تسریع بخشد اما به نظر می‌رسد که همگی آنها بر نیاز به گسترش بنگاه‌های اقتصادی روستایی نیز توافق دارند. آژانس‌های توسعه، کارآفرینی روستا را به عنوان یک نیروی اشتغال‌زای بزرگ، سیاستمداران آن را همچون یک راه‌برد کلیدی برای جلوگیری از ناآرامی در مناطق روستایی، و کشاورزان، آن را وسیله‌ای برای بهبود درآمد خویش می‌دانند.به این ترتیب، کارآفرینی از نقطه نظر تمام این گروه‌ها به عنوان وسیله‌ای برای بهبود کیفیت زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی و ابزاری برای تثبیت اقتصاد و محیطی سالم تلقی می‌گردد. در شرایط وجود یک سمت‌گیری کارآفرینانه در قبال توسعه‌ی روستایی، این موضوع پذیرفته می‌گردد که کارآفرینی، یک نیروی مرکزی برای نیل به رشد و توسعه اقتصادی است. بدون آن، دیگر عوامل توسعه به هدر رفته و تلف میشود؛ با این حال، پذیرش این نکته نمی‌تواند به تنهایی به توسعه‌ی روستایی و پیشبرد فعالیتهای اقتصادی بیانجامد. کارآفرینی در نواحی روستایی در جستجوی ترکیب واحدی از منابع، هم در درون و هم در خارج از فعالیتهای کشاورزی است. مثال‌های متنوعی از کاربردهای غیرکشاورزی منابع موجود همچون: گردشگری، آهنگری، درود گری، ریسندگی و مثال‌هایی از تنوع بخشی به فعالیتهای نه چندان وابسته به کشاورزی در زمینه‌های منابع آب، اراضی جنگلی، ساختمان، مهارت‌های موجود و توانمندی‌های محلی وجود دارد که همگی با کارآفرینی روستایی متناسب است. ترکیب کارآفرینانه‌ی این منابع در رشته فعالیتهایی همچون: تسهیلات گردشگری، ورزش و اوقات فراغت، آموزش فنی و حرفه‌ای، خرده فروشی و عمده فروشی، فعالیتهای صنعتی (در سطح مهندسی و استاد کاری)، خدمات مشاوره‌ای، تولیدات با ارزش افزوده بالا همچون گوشت، شیر، فرآورده‌های چوبی و سایر فعالیتهای خارج از مزرعه تجلی می‌یابد.
کارآفرینی روستایی اساساً تفاوتی با کارآفرینی در شهر ندارد جز اینکه باید آن را در فضای روستا تصور نمود. پترین (1994) کارآفرینی روستایی را مجموع سه گزاره ذیل تعریف می‌نماید:
آنچه در مجموع می‌توان برای تعریف مقوله کارآفرینی روستایی بکار برد عبارتست از: «بکارگیری نوآورانه منابع و امکانات روستا در راستای شکار فرصت‌های کسب و کار».
این نوع کسب و کارها با توجه به اندازه‌ی کوچک روستاها، در مقیاسی کوچک هستند و اغلب بین 10-20 نفر بوده و با توجه به غالب بودن فعالیتهای کشاورزی و کارگاهی از کارایی خاصی برخوردارند. با توجه به تغییرات عصر کنونی و ورود به جامعه‌ی اطلاعاتی، کسب و کارهای روستایی نیز در نوع دچار تغییر و تحول شده‌اند و انواع کسب وکارهای خدماتی، تولیدی، صنعتی و فناوری اطلاعات در آن دیده میشود.
کسب و کار خانوادگی یک نوع کسب و کار است که صاحبان آن با هم خویشاوند و فامیل باشند. به عبارت دیگر به کسب و کارهایی گفته می شود که افراد یک خانواده و خویشاوندان اقدام به تشکیل کسب و کاری می نمایند. این نوع کسب و کار ها را می توان در بسیاری از کشورها همچون ایتالیا مشاهده نمود.
اغلب میان دو واژه «خانواده» و «کسب و کار» نوعی تضاد و دوگانگی وجود دارد، در حالی که این مفاهیم به عنوان دو زیر سیستم از یک ابر سیستم به نام اجتماع و جامعه هستند که در اثر ارتباطات و تاُثیرات متقابلی که بر روی یکدیگر می گذارند تشکیل یک نظام کلی تر را به نام "کسب و کار خانوادگی" (فامیلی) می دهند. برخی دیگر نیز برای تعریف این مفهوم به مباحثی چون بینش و هدف یک شرکت و یا یک کسب وکار خاص اتکا نموده اند و به موضوع از این منظر نگریسته اند. نهایتاً اینکه تئوری مشهور مبتنی بر منابع (RBV) بدین منظور یک شرکت و یا کسب و کار خاص را بر اساس دسته بندی منابع موجود آن (دانش ، مواد ، سرمایه ، نیروی انسانی و ...) تعریف و تقسیم بندی می نماید.
به هرحال تعاریف و تقسیم بندی های زیادی برای کسب و کار خانوادگی ارائه شده است. برای تعریفی دقیق و روشن از این مفهوم می توان با دو دید و تقسیم بندی کلی و جزئی به موضوع نگاه کرد. از دید کلی می توان یک کسب وکار یا شرکت خانوادگی را بدین گونه تعریف نمود: شرکت ها، مؤسسات و کسب و کارهایی که بوسیله ارتباطات و تعاملات خانوادگی و افراد خانواده تحت تاًثیر قرار می گیرند. از دید جزئی تر تعاریف زیر را می توان برای یک کسب و کار خانوادگی برشمرد: کسب و کاری که متعلق به افراد یک خانواده می باشد و توسط افراد فامیل و غیرفامیل اداره می شود.
همانطور که مشخص است یک کسب و کار خانوادگی گاهی می تواند فراتر از یک شرکت خانوادگی باشد. و گاهاً نیز فقط در قالب یک شرکت خانوادگی باشد. البته در تعریف این نوع کسب و کار سه عامل مهم مطرح می باشد: خانواده ، مالکیت و مدیریت. آنچه که از یافته های تمام تحقیقات بر می آید این است که همگرایی عامل خانواده و تنها یکی از دو عامل مالکیت و مدیریت (خانواده و مالکیت یک کسب و کار ، یا خانواده و مدیریت یک کسب وکار) می تواند به تعریف یک کسب و کار خانوادگی بسنده کند.
به دلیل اهمیت بسیار زیاد شرکت ها و کسب و کارهای خانوادگی در رشد و توسعه اقتصادی و همچنین اشتغال زایی و رفع بیکاری ، بسیاری از کشورهای جهان نسبت به این مسئله و کارآفرینی از طریق ایجاد اینگونه شرکت ها روی آورده و برنامه ریزی های بسیار دقیق و هدفداری را در این زمینه انجام می دهند.
مطابق انتشارات آکادمی بین المللی تحقیقات شرکت های خانوادگی (IFERA) در دسامبر 2003 ، سهم شرکت های خانوادگی از کل شرکت های موجود ، در اروپا حدود 60 – 93 درصد ، در ایالات متحده حدود 95 درصد و در آمریکای مرکزی و جنوبی حدود 65 درصد می باشد. همچنین نزدیک به 35 درصد از 500 شرکت بزرگ آمریکایی از نوع شرکت های خانوادگی می باشد. شرکت های بزرگی نیز در سطح دنیا مانند شرکت هایHermés , Danone , Michelin , Peugeot , Henkel , BMW , Dr. Oetker , Beretta Barilla , Johnson & Johnson , Kelloggs , Mars , IKEA , Tetra Pak از نوع شرکت های خانوادگی می باشند. همچنین شرکت بزرگ Hoshi که در قرن ششم در ژاپن تاُسیس گردید نیز شرکتی خانوادگی می باشد. درصد شرکت های خانوادگی از کل شرکت های موجود در برخی از کشورهای بدین شرح است: ایالات متحده 95 ؛ ایتالیا 93؛ فنلاند 80؛ یونان 80؛ قبرس 80؛ سوئد 79؛ اسپانیا 75؛ هلند 74؛ پرتغال 70؛ بلژیک 70؛ انگلستان 70؛ آلمان 60؛ فرانسه 60؛ استرالیا 75
با توجه به آمار و اطلاعات فوق مشاهده می شود که کسب و کارهای خانوادگی از مهمترین اولویت های کشورهای مختلف برای اشتغال زایی و کارآفرینی محسوب می شوند. سیاستمداران و دولتمردان در کشورهای مختلف قوانین و مقرراتی وضع نموده اند که ضمن فراهم آوردن تسهیلات و امکاناتی در جهت راه اندازی ، رشد و توسعه کسب و کارهای خانوادگی ، موانع و مشکلات پیش روی مؤسسان این گونه کسب وکارها را نیز حداقل نموده است. افزایش سرمایه گذاری و تشویق سرمایه گذاران برای انتقال سرمایه ها به سمت این گونه شرکت ها نیز از دیگر برنامه های اقتصادی دولت ها می باشد.
برای اینکه یک کسب و کار خانوادگی رشد نماید و برای نسل های بعدی نیز بقا داشته باشد بایستی یک برنامه ریزی دقیق و اصولی برای کسب وکار از سوی مالکان و مدیران کسب و کار انجام گیرد. علاوه بر این به دلیل اهمیت روزافزون این نوع کسب و کار هم برای جوامع و برای اقتصاد ملت ها حمایت هایی نیز بایست از سوی دولت ها در این راستا انجام شود. ترکیب چندین عامل برای توضیح و تشریح موفقیت، رشد و بقای کسب و کارهای خانوادگی لازم است از آن جمله می توان به مواردی مانند فرهنگ خانواده ، شخصیت و خصوصیات هرکدام از اعضای خانواده ، عوامل محیطی و اجتماعی ، نوع کسب و کار ، خصوصیات کارآفرین (بنیانگذار) کسب وکار و بسیاری موارد دیگر اشاره نمود. در شکل زیر ترکیبی از عوامل فوق مشاهده می شود.
به منظور تحلیل آماری و با قاعده در خصوص کسب و کار کوچک ، باید گفت که این مقوله دارای قوانین اجرایی تجاری است. هر صنعتی بر اساس درآمد و میزان استخدام سالانه ، اندازه استانداردی را برای خود تعریف می‌کند. در بیشتر موارد این تعریف به واسطه نمایندگی‌های دولتی تعریف میشود تا تحت قوانین تغییرپذیر دولتی تحلیل هایی را صورت دهند. به علاوه ، این استانداردها برای برنامه‌هایی که در خصوص کمک بهبود به امور مالی است کارا میباشد. کسب و کار کوچک بصورت مستقل است و هر شرکتی با کمتر از 500 پرسنل در این حیطه قرار می‌گیرد. این اندازه مرسومترین استاندارد تعریف شده است. در آمریکا حدود 5/22 میلیون کسب و کار مستقل از کشاورزی و زراعت وجود دارد که 99 درصد آن کسب و کار کوچک(Small Business) به حساب می‌آیند.
شامل فعالیت هایی است که برای انتقال کالاها و خدمات از مکان تولید به محل مصرف، ضروری اند. بنابراین، خرید و فروش کالاها و خدمات و تمام فعالیتهایی را که انجام معادله را تسهیل می کنند(انبارداری، درجه بندی، بسته بندی، تامین مالی و...)شامل می شوند. کسب و کار خدماتی، کسب و کار تجارتی را نیز شامل می شود و به انجام آن کمک می کند. وظیفه ی اساسی کسب و کار خدماتی، برداشتن موانع فردی، مکانی، زمانی، مبادلاتی، دانشی و غیره است و جریان آزاد کالاها و خدمات از تولید کننده به مصرف کننده را فراهم می سازد.
در واقع، تجارت شاخه ای از کسب و کار خدماتی است. به تعبیری، وضعیت نهایی فعالیت کسب و کار، شامل خرید و فروش کالاها و خدمات است. کسب و کارهای تجاری را بر اساس اندازه و میزان پوشش، به دو دسته ی اصلی تقسیم می کننند:
https://modirebartar.com/select-subject-for-business/