به گزارش جی پلاس؛ امروزه کسب وکارهای خانگی به عنوان راهکاری مهم برای ایجاداشتغال و درآمد در سراسر جهان به شمار می‌رود.
قابلیت انجام این نوع کسب وکار در «منزل» سبب ایجاد مزایای بسیاری برای شاغلان آنها می‌شود که از جمله می‌توان به ایجاد توازن بین مسئولیت خانوادگی زنان واشتغال آنان، حذف هزینه‌های مربوط به خرید، رهن واجاره کارگاه و ایاب وذهاب، استفاده از نیروی کار سایر اعضای خانواده و ایجاد زمینه کار خانوادگی، امکان انتقال تجارب از طریق آموزش غیررسمی به شیوه استاد- شاگردی بین اعضاءخانواده و... اشاره کرد.
نگاه به مشاغل خانگی در سال‌های اخیر به عنوان یکی از راه‌های برون رفت از بحران بیکاری موجب شده تا تمهیداتی برای تسهیل، ساماندهی و هدفمند شدن آن صورت گیرد.
ممکن است کسانی که می‌خواهند وارد چنین حوزه‌هایی شوند، اطلاعات دقیقی از مسیری که باید طی کنند، نداشته باشند، در اینجا به بازخوانی برخی از مواردی که متقاضیان مشاغل خانگی باید بدانند، می‌پردازیم.
مطابق قانون ساماندهی و حمایت از مشاغل خانگی ، مشاغل خانگی شامل آن دسته از فعالیت هایی است که توسط عضو یا اعضاء خانواده در فضای مسکونی در قالب یک طرح کسب و کار بدون مزاحمت و ایجاد اخلال در آرامش واحدهای مسکونی همجوار شکل می‌گیرد و منجر به تولید خدمت و یا کالای قابل عرضه به بازار خارج از محیط مسکونی می‌شود.
بر اساس مصوبات ستاد ساماندهی و حمایت از مشاغل خانگی، رشته‌های مشاغل خانگی در حوزه‌های صنایع دستی، فرش دستباف، امور تولیدات دامی، شیلات ، صنایع تبدیلی و تکمیلی کشاورزی، عشایری، امور تولیدات گیاهی، تولیدی (صنعت و خدمات )، فعالیت های فرهنگی و هنری است و بر همین اساس انواع مشاغل خانگی و زیر بخشهای آنها در سایت وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی قسمت مشاغل خانگی قرار گرفته است.
در صورت نبود شغل مورد نظر متقاضی در فهرست مشاغل خانگی ، متقاضی می تواند در فرم ثبت نام یا قسمت فرم رشته‌های جدید پیشنهادی، شغل مد نظر خود را پیشنهاد کند. این پیشنهادها بعد از بررسی و در صورت تصویب ، به فهرست مشاغل خانگی اضافه خواهند شد.
بنابر آنچه در وزارت کار پیش‌بینی شده نحوه فعالیت در مشاغل خانگی به ۳ صورت امکان پذیر است:
الف - انجام فعالیت به صورت کارمزدی برای کار فرمای خارج از محیط مسکونی
( متقاضی تحت پوشش )
ب – انجام فعالیت مستقل اعم از تامین مواد اولیه تا عرضه محصول به خارج از محیط مسکونی (متقاضی مستقل)
ج- انجام فعالیت به صورت تعاونی و یا مشارکت با بنگاه های بالا دستی تامین کننده مواد اولیه و عرضه محصول آنان در بازار ، ترجیحا به صورت کسب و کار خوشه ای ( پشتیبان)
متقاضیان مشاغل خانگی لازم است با مراجعه به سایت وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی) به نشانی www.mcls.gov.ir ، متناسب با نوع فعالیت مورد نظر خود یکی از فرمهای ثبت نام (مستقل – تحت پوشش – پشتیبان ) را تکمیل کنند .
فرمهای تکمیلی توسط دستگاه اجرائی ذیربط بررسی شده و در صورت تائید طرح در دستگاه اجرائی ، پرونده متقاضی به اداره کل تعاون ، کار و رفاه اجتماعی ارسال و مجوز مربوطه صادر خواهد شد.
در مورد متقاضیان معرفی شده از سازمان بهزیستی ، پس از تایید طرح در دستگاه اجرایی ذیربط مجوز جهت تایید نهایی به سازمان بهزیستی ارسال می شود.
بنا بر آنچه وزارت کار در بخش مربوط به مشاغل خانگی اعلام کرده کلیه متقاضیان مستقل و پشتیبان برای انجام فعالیت در حوزه مشاغل خانگی نیاز به دریافت مجوز دارند و متقاضیان دارای مجوز کسب و کار خانگی می توانند از تسهیلات بهره مند شوند.
همچنین مشمولان قانون ، با ارائه مجوز کسب و کار خانگی می‌توانند نزد صندوق تامین اجتماعی به صورت خویش فرما بیمه و از مزایای آن برخوردار شوند. مشمولان صندوق بیمه اجتماعی روستائیان و عشایر تابع قوانین و مقررات مربوطه خواهند بود.
قانون پیش‌بینی کرده متقاضیان مشاغل خانگی درصورت واجد شرایط بودن ازانواع گوناگون حمایت‌ها نظیر بیمه خویش فرما، تسهیلات و بازار چه های محلی جهت عرضه محصولات خانگی و غیره برخوردار شوند.
همچنین مطابق قانون ساماندهی و حمایت از مشاغل خانگی ، عرضه محصول تنها در بازار خارج از محیط مسکونی صورت گرفته و عرضه و فروش محصول (کالا و خدمات ) در منزل مسکونی ممنوع است. به همین منظور بازارهای محلی موقت به تناسب جهت عرضه محصولات خانگی اختصاص داده می شوند.
نظارت در حوزه مشاغل خانگی به 3مرحله قبل از پرداخت ، حین پرداخت و پس از پرداخت تسهیلات تقسیم بندی می‌شود.
انجام فعالیت همزمان در چند شغل خانگی در صورت تائید دستگاه اجرایی ذیربط و چنانچه مجموع ساعات کار خانگی توسط هر یک از شاغلان خانگی از 44 ساعت کار در هفته بیشتر نشود ، بلامانع است.
برای انجام کسب و کار خانگی لازم است کار صرفاً توسط عضو یا اعضاء خانواده در واحد مسکونی انجام شود. حجم تولید با شرایط و فضای واحد مسکونی تناسب داشته باشد. آلودگی‌های زیست محیطی ، صوتی و بصری ایجاد نکند. حقوق همسایگان به طور کامل رعایت شود.
عرضه و فروش محصول (کالا و خدمات ) در خارج از واحد مسکونی صورت گیرد. تردد غیر متناسب با فضای محل سکونت به ویژه در مجتمع‌های مسکونی انجام نشود، شغل مجاز باشد و با محیط مسکونی تناسب داشته باشد.
هر نوع فعالیت اقتصادی که در محل سکونت شخصی و با بهره گیری از امکانات و وسایل ارتباطی همچون کامپیوتر و اینترنت راه اندازی شود، کسب و کار خانگی اطلاق می‌گردد.
امروزه کسب و کارهای خانگی از بخشهای حیاتی و ضروری فعالیتهای اقتصادی کشورهای پیشرفته محسوب می شوند؛ کسب و کار خانگی از نظر ایجاد شغل، نوآوری در عرضه محصول یا خدمات، موجب تنوع و دگرگونی زیادی در اجتماع و اقتصاد هر کشور می شود. همچنین برای جوانان، کسب و کارهای خانگی نقطه شروع مناسبی برای راه اندازی کسب و کار شخصی محسوب خواهد شد، زیرا راه اندازی آن در مقایسه با دیگر انواع کسب و کارها ساده و آسان است. به عنوان نمونه شما می توانید با یک دستگاه رایانه و یک خط تلفن، یک کسب و کار اینترنتی راه بیندازید و کارها و خدمات مختلفی را به مردم عرضه و از این راه برای خود کسب درآمد نمائید. همچنین به افرادی که تازه در این راه گام نهاده اند توصیه می شود مشاوره کسب و کار بگیرید.
کسب و کارهای خانگی در ایران سابقه دیرینه دارند. بسیاری از صنایع دستی که امروزه هم عرضه می شوند، در منازل و محل سکونت افراد تولید می‌شده اند. بطور کلی کسب و کار خانگی پدیده جدیدی نیست، بلکه در نتیجه تغییرات و تحولاتی که در فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی به وجود آمده به آن توجه بیشتری شده است و این نوع کسب و کارها روز به روز گسترش و توسعه می یابند. به عبارت دیگر با بهره گیری از تکنولوژیهای جدید ارتباطی همچون اینترنت و تشکیل جوامع مجازی در فضای سایبر، کسب وکارهای خانگی نیز متحول شده اند.
مزایای کسب و کار خانگی
- آزادی و استقلال عمل بیشتر
- ساعات کاری انعطاف پذیر
- ایجاد تعادل و موازنه بیشتر بین کار و زندگی
- پایین بودن هزینه راه اندازی
- پایین بودن میزان ریسک
- امکان کارکردن پاره وقت
- راحت تر بودن تربیت بچه ها
- داشتن فرصت و زمان بیشتر
- تناسب با ویژگی های جسمی افراد معلول و کم توان
- تناسب با اقشار مختلف